พระมหากรุณาและความเมตตาของพระแม่กวนอิมเป็นบริสุทธิคุณ
คนส่วนมากทราบกันเป็นอย่างดีแล้วว่า พระมหากวนอิมโพธิสัตว์นั้น ท่านมีน้ำพระทัยอันเปี่ยมล้นไปด้วยความเมตตาอย่างหาที่สุดมิได้ ท่านไม่ยอมเข้าสู่นิพาน ไม่ยอมสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้า (ที่จริงแล้วปฐมกายของท่านเป็นชายไม่ใช่หญิง) เพราะพระปณิธานของท่านว่า ท่านจะช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั้งหลายให้หลุดพ้นจากทุกข์ก่อน มีหลายคนสงสัยว่าจะช่วยได้จริงหรือ?
ขอแสดงความคิดเห็นส่วนตัวสักเล็กน้อย ว่า ตามความเข้าใจแล้วคิดว่าท่านต้องการให้สรรพสัตว์ทั้งหลายเลิกก่อกรรมทำชั่ว รู้ธรรมะ ให้มีเมตตาจิตไม่คิดทำร้ายใคร วางอาวุธทุกประเภท แม้กระทั่งการใช้วาจาเป็นอาวุธ เมื่อมนุษย์ และสัตว์ทั้งหลายเลิกเบียดเบียนกัน มีแต่ความรัก ความปราถนาดีให้แก่กัน ช่วยเหลือจุนเจือกันตามกำลังความสามารถของตน ทั้งผู้ให้หวังมอบแต่สิ่งที่ดีเพื่อความสุขของกันและกัน อีกทั้งผู้รับมีคุณธรรมรู้กตัญญูกตเวทิตาต่อผู้มีพระคุณ เท่านี้ท่านคงเดินหน้าเข้าสู่พระนิพพาน หรือยอมเข้าสู่การเสวยพระชาติเป็นพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป เพราะโลกทั้งหมดมีแต่ความสุข สงบ เปี่ยมไปด้วยแสงแห่งธรรม ไม่มีเสียงร้องไห้ที่โหยหวนขอความเมตตา ไม่มีน้ำตาแห่งความเจ็บปวดที่ต้องผจญกรรมของสัตว์ทั้งหลายอย่างหาทางออกไม่เจอ ได้แต่เจ็บปวดอย่างไม่รู้จักจบสิ้นความทุกข์ร้อนเรื่องแล้วเรื่องเล่า มันยาวนานเหลือเกิน เมื่อพวกเรารู้ว่า “เราเกิดมาทำไม” ต้องทำอะไร และจะไปไหน กันทั้งหมด โลกคงสงบสุข พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ คงกล่าว สาธุ สาธุ สาธุ กันทั่งจักรวาล และนั้นคือความสุขที่แท้จริงของทุกผู้นาม พระโพธิสัตว์เปิดอกที่กว้างใหญ่ให้เราได้ทราบถึงความใจกว้าง ใจดีมีเมตตา ไม่เลือกชนชั้นวรรณะ แสดงภาพการทำความดี การโปรดสัตว์ และให้อภัยแก่ศัตรูที่คิดปองร้าย เรื่องราวมากมายกับผู้ที่เคยสัมผัสถึงน้ำพระทัยของท่านที่มอบความรักความเมตตามาให้การช่วยเหลือ ปลดปล่อยความทุกข์ และนำพาเราให้ก้าวเดินในหนทางแห่งพุทธวิถี ที่ถูกต้องอันสงบเย็น ถ้าเราเดินตาม และทำตาม ต้องได้รับความสุขที่เป็นบรมสุขแน่นอน แต่จะมีใครเข้าใจในปริศนาธรรมนั้น เพราะความเคยชินกับ การต้องได้ ต้องชนะ ต้องเด่น ต้องดัง ต้องรวย ต้องสนองความอยากที่มีมากมายก่ายกองเท่าไรก็ไม่พอ “พอ เป็นก็รวยทันตาเห็น พอ ไม่เป็นก็จนตลอดกาล”
โอม มณี เปมา ฮูง โอม มณี เปมา ฮูง โอม มณี เปมา ฮูง / นำโม อามี ทอ ฝอ ฮุก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น